“Ach, ik ken eigenlijk bijna niemand in de flat. Ik kom wel eens iemand tegen in de lift, maar daar blijft het ook bij”.
Contact tot op zekere hoogte
In ons onderzoek naar de bewoners (ongeveer 100 huishoudens) in een flatgebouw gaf zo’n tachtig procent aan behoefte te hebben aan meer contact met de buren. Dat betekent niet dat de bewoners van de flat bij elkaar de deur plat willen lopen, of zin hebben in buurtbarbecues. Het gaat om contact ‘tot op zekere hoogte’: elkaar groeten in de hal en in de lift, elkaar een beetje beter leren kennen, gemakkelijker een gesprek met elkaar willen aanknopen.
- Geen contact, leven en laten leven.
- Elkaar van gezicht kennen.
- Groeten en een praatje maken
- De naam en het huisnummer van een buurman of buurvrouw kennen (handen schudden)
- In geval van nood er voor elkaar zijn, een enkele keer bij iemand binnenkomen
- Een kleine burenhulp (iets uitlenen, een boodschap doen, de brievenbus leegmaken)
- Regelmatig bij elkaar op bezoek gaan
- Volledig op de hoogte zijn van elkaars wel en wee
- Vriendschap
- nooit meer naast iemand anders kunnen of willen wonen
STATISTIEKEN
Gemiddeld kennen de bewoners 3,91 buren bij naam
Van een andere verdieping kent gemiddeld iemand maar 0,75 buren bij naam
TIJDELIJKHEID
“Ik woon hier bijna veertig jaar maar dit is nooit mijn buurt geworden”
“Ik woon hier nu zes jaar en probeer al zes jaar hier weg te komen.”
Opvallend veel mensen die we spraken zien de flat als een plek waar ze tijdelijk wonen. Mensen hebben er over het algemeen niet bewust voor gekozen om in de flat te wonen en zijn er terecht gekomen na een scheiding, of een andere onverwachte grote gebeurtenis in hun leven.
Tijdelijkheid is een kans!
– Je kunt eens iets uitproberen
– Het maakt creatief
– Het hoeft niet perfect
– Het maakt bescheiden
– Je kunt gemakkelijk iets relativeren
– Het maakt flexibel
BUCKETLIST (vol met dingen die je gedaan moet hebben voor je uit de flat gaat)
- Buren tegelijkertijd mee laten genieten van jouw nieuwe cd
- Een geheime tuin maken op de trap naar de tiende verdieping
- Een grappig kaartje in de brievenbus doen van die leuke buurman
- Oliebollen bakken voor de hele galerij
- Kunst maken voor in de lift, zodat iedereen je leert kennen
- Een recordtijd zetten op negen verdiepingen trap op lopen
- Uitgenodigd worden voor het suikerfeest bij de Marokkaanse buren
- Jouw uitzicht schilderen
FLATRICIAAT
’Vroeger was dit een hele chique flat, je kon er ‘dure’ mensen in kwijt. Ja toen was het een flat met aanzien’.
We zagen veel overeenkomsten tussen het doen en laten van de oude adel en de bewoners van de flat. Om de flat weer wat aanzien te geven bedachten we alle bewoners te verheffen in de adelstand. Niet het patriciaat (een chique woord voor adel) maar het flatriciaat! Compleet met wapenschild en etiquette.
Een tweetal voorbeelden van de Etiquette voor het flatriciaat:
- Leef in het verleden
Nieuw geld wil alles nieuw en duur, zo niet de echte adel. Adelijke mensen klampen zich stevig vast aan dat wat was. Of het nu om kleding, huisraad of vervoersmiddelen gaat, alles stamt uit een voorbije tijd, en zolang het niet letterlijk uit elkaar valt en niet meer te lijmen/naaien/pimpen valt, kan het nog prima mee.
- Leef zuinig
Al dat familiebezit van de adel is vreselijk duur in onderhoud. Dus de adel keert ieder dubbeltje om en kennen de weg in de laagste schappen van de supermarkt. Zegeltjes sparen, de pindakaaspot tot op de laatste microklodder leegschrapen en ach, die uitgewrongen koffiefilter kan ook best nog wel een tweede rondje mee?
* geïnspireerd op ‘deftig worden in acht stappen’
De pagina in het blauwe boekje
Begin mei organiseerden we bij de flat in de Aa-landen het minifestival ‘met de buren’. Tijdens het onderzoek en de co-creatie sessie werden we ons vooral bewust dat het de kleine dingen zijn die contacten in de flat versterken. Ook de sociale structuren in de flat waren niet vergelijkbaar met die van een volksbuurt. Laagdrempelig en klein, waren voor ons sleutelwoorden om het festival te organiseren.
We hadden zelf de kantlijnen van het festival uitgezet (tafels, stoelen, ballenbad, festivalbandjes) en vroegen bewoners om bij te dragen aan het festival. Dit werd goed opgepakt en het was een geslaagde middag! Hieronder een kleine impressie, lees uitgebreid over het minifestival in de blog.
